met vallen en opstaan

Simon loopt
botst
verliest zijn evenwicht
draait om zijn as
en valt

hij kijkt rond
hebben ze het gezien?
was er publiek?
oh ja!
even een huiltje
even terug voordoen
hoe het is gebeurd
waar het pijn doet

oei oei
boem boem
auw auw
een kusje
en het is vergeten

hij staat terug recht
en loopt verder
even snel

in volle vaart
even roekeloos

wenen ...

Geschreven op 17 oktober 2011

Ik ben deze dagen in Wenen
stad van Mozart
van Klimt
van paarden en koets
van Sissi ook

Hoewel, Sissi was - naar het schijnt -
niet zo vaak in Wenen
ze verliet nogal eens man - en kroost

Cynische vergelijking
ook ik liet mijn kroost achter
in vaardige handen
en geduldige armen
maar mijn moederhart kreeg een deuk

de deuk werd veroorzaakt
door varicella
wind- water- en wijnpokken
voor de ervaringsdeskundige
chicken pocs voor mijn co-congresgangers

een 10-tal pokken
- ingeperkt door mama's anti-stoffen -
veroorzaken dezer dagen
nachtelijk ongenoegen in België
dat - spijtig genoeg - niet kan bedongen
worden  met moedermelk

en dus is er twijfel
is de presentatie van 10 jaar werk
belangrijker dan 15 maanden
onverdeelde moederliefde?

laat ik mijn verstand mij terecht
wijsmaken dat het vliegtuig pas
binnen 2 dagen vertrekt
en ik tot dan mijn tijd hier uitzit?

That's a good question!
zouden de collega's hier zeggen

maar binnen 2 dagen komt
mijn schatje naar mij
toegelopen en ga ik - Sissie gewijs -
door mijn kniën om hem in mijn
armen te sluiten.

de pokjes staan ondertussen ooooveral. maar mama is er weer ...

lazy parenting

ik ben een luie moeder
mijn medestanders verzekeren mij - geruststellend-
dat dat vaak de beste moeders zijn
smile smile

de luiheid situeert zich niet in het vervullen van zijn basisbehoeftes
ik sta persoonlijk in voor de voeding van mijn kleine man
en zijn groentenpapjes worden met culinaire zorg bereid
op zijn andere toespijs en snacks wordt met argusogen toegekeken
bio - suikervrij - puur natuur

ook lichamelijke nabijheid komt hem niets te kort
hij wordt gedragen, geknuffeld, gekoesterd
heeft een standaard afspraak in het grote bed
vast op zaterdag en zondagochtend
zonder tegenwoord bij ziekte, dringende troost,
en ochtendlijke snoezelnood

maar ik ben dus lui in opvoeden
ik heb er rotsvast vertrouwen in
dat het allemaal wel goed komt

hij heeft zichzelf met een lepel leren eten
hij kon het gewoon opeens
ik heb hem gewoon laten experimenteren
een handje helpt nog af en toe,
maar hij is zo fier
zelluf geleerd, mama

doorslapen doet hij meestal
maar nachtelijke ongemakken worden opgelost
the easy way
bij mama in bed
even bijtanken
binnen de 5 minuten is alles weer peis en vree
en ligt iedereen - ook papa -
weer in dromenland

het komt allemaal wel goed
ik ken geen 18 jarige die nog borst nodig heeft
of die met zijn handen eet
- tenzij in de quik.

dju daar ben ik dus waarschijnlijk ook al te veel energie aan het insteken

hij is gelukkig ...

oma is van het filosofische type
Simon van het vrolijke

ik noem Simon nogal eens 'zotte doos'
als hij weer eens aan het kirren is
van het lachen
'dat is voor meisjes' zegt ze dan
waarom zou een doos perse vrouwelijk moeten zijn?

en als hij iets geks of doms doet
noem ik hem wel eens pippo
ook dan lacht hij
maakt hem niet uit
hij wordt er alleen maar vrolijker van

oma ziet het dus filosofischer
het manneke speelt
rustig en actief
geconcentreerd en vrolijk

en oma die zucht
dat is gelukkig, 
en hij weet het niet

sindsdien word die boutade hier te pas en te onpas uitgesproken
vaak plagend naar oma toe
maar het gaat vast zijn hele leven meegaan