Mieren

ze waren er opeens
midden in de nacht
papa en ik net in slaap
gesukkeld
eindelijk rust gevonden

tot opeens
een schreeuw
gestommel
paniek

kindervoetjes
tokkelen op de laminaat
een warm peuterlijf
wurmt zich
tussen ons in

de rust keert weder
na wat gewriemel
lijkt de slaap
terug te komen

opeens weer een schreeuw
hij springt
opzij
op mij
ogen groot
opnieuw paniek
lichten worden aangeknipt
"mieren mieren"
komt er uit zijn kindermond

nee Simon die zijn hier niet
mama en papa zijn hier
maar maak hem dat maar eens wijs

voor de zekerheid
verhuist hij maar weer naar zijn kamer
naar een ander bed
dat eerst veilig lijkt
maar ook daar zijn ze
beestjes overal

even nog
de logeermatras proberen
maar al snel klinkt ook van daaruit
een schreeuw
de schrik

hij wil naar 'plejen'
en staat al aan de trap
ik zwicht
en daal mee af
installeer me in de sofa
overtuig hem hetzelfde te doen
maar nee hoor
ook daar
"mieren overal mieren"
in zijn ogen leest ik
dat hij ze echt ziet
ze echt voelt
"die zijn buiten, Simon
en die slapen, Simon"

ik zet de tv op
ter afleiding
het helpt
binnen de minuut
draait hij zich enthousiast om
"Dinosaurus weg,
helpen noeken.
ja, hé"
hij gebaart hevig
om mijn slaapkop te overtuigen
ik knik
en leg mijn kopje neer
voor een zwiemeldutje
naast een klaarwakkere
peuter

Oja er is nog een paniekaanval geweest omdat hij moest plassen en er mieren in het potje zaten.
maar enkele uren later werd ik gewekt door de papa. Simon was uiteindelijk gewoon naast mij in slaap gevallen. en over mieren heeft hij niet meer gesproken. hij leek het zich zelfs niet te herinneren.