Dat is mijn mama!

Dat is mijn mama!
met enige fierheid
wordt het geponeerd

de aanleiding is niet altijd
even duidelijk
soms tegen een vreemde
voor wie het nochtans
heel duidelijk moet zijn
dat ik de mama ben
en hij de zoon.
niet omwille van de gelijkenis
maar omwille van de omstandigheden
als we hand in hand lopen
bijvoorbeeld

soms tegen het neefje en nichtje
vooral om duidelijk te maken
dat hij alleen naar mij luistert
en dat zij dus niks te zeggen hebben

of zoals zojuist
in een resem van opnoemingen
die voor een buitenstaander
absurd lijken
waar het niet eens duidelijk is
tegen wie hij het heeft:
dat is mijn speelgoed
dat is Mijn mama
dat zijn mijn centjes
(muntjes waarmee hij speelt)


het is wel handig.
als hij aan mijn haakwerk wil komen
zeg ik nu dus:
dat is MIJN speelgoed
en hij begint op een aanvaardbare afstand
te kijken
voor even toch
want het is veel te interessant
en moet onderzocht worden
en het kriebelt
- het ligt op het puntje van zijn tong-
om te zeggen
dat is van mij.
ikke doen.