'Ik mis Tuur'
We staan te kijken
naar een Maleisische tapir
en hebben net de olifanten bewonderd
terwijl ze gevoederd werden
Het dringt mijn brein binnen
ik registreer
maar reageer nauwelijks
De papa heeft wel
de tegenwoordigheid van geest
'Wie is Tuur?' vraagt hij door.
'Tuur is mijn kleine broer'
en hij wandelt verder
alsof hij net heeft meegedeeld
dat het een leuke dag is
dat de zon schijnt
Dit soort kleine gesprekjes
ze stellen mij gerust
Tuur* is er nog
deel van ons
deel van het gezin
Het verzacht
het verborgen verdriet
de onderliggende schuld
En die kleine lachebek
die baby met haar vrolijke oogjes
doet geloven
dat het allemaal thuis hoort
in een groot masterplan
het moest zo zijn
Misschien had ons gezin
wel een Tuur nodig
om ons sterker te maken
nog hechter dan we al waren
en misschien had ik
- als mama -
hem nog het meest nodig.
Ik ben dus vooral dankbaar
dankbaar omdat Tuur*
voor ons gekozen heeft
wetend wat er zou gebeuren
wetend wat hij voor ons zou betekenen.
Dikke kus lieve schat
Grote zwaai
Naar aanleiding van Allerheiligen besteedt Fara vzw aandacht aan het onderwerp 'Verborgen rouw'. Hierover was een reportage op radio1 hier
Voor vragen ivm zwangerschapskeuzes kan je terecht bij Fara . Voor lotgenotencontact kan je terecht bij Cozapo (Contactgroep zwangerschapsafbreking na prenatale diagnose)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten