l' histoire se repète

Jullie zullen vast denken dat ik niet
overgelukkig ben met mijn dochter
had ik over Simon wel
elke maand iets nieuws te melden
iets om mij over te verwonderen
en hier te komen neerpennen
nu lijkt het wel alsof ik het kind doodzwijg

niets is minder waar
de verwondering is er zeker
want ze is zoveel sneller dan broerlief
heerlijk nieuws is er bijna dagelijks
mijn hart en mond lopen over
van mijn alles inpalmende
intelligente
knappe
schattige
vrolijke
dochter

dagelijks denk ik wel
'daar moet ik een blogje over schrijven'
maar dat energieke ding
vraagt ook veel energie
meer mama-plakker dan Simon
meer ogen en handen nodig dan bij Simon
niet dat dat allemaal het kind te verwijten valt
ik heb ondertussen ook wat levenslessen geleerd
ik wil aan elke behoefte van mijn kleine meid voldoen
honger
dorst
mamahonger
liefdesnood
huidcontact
veilig gevoel
hechting

bij Simon was het redelijk simpel
die legde ik in zijn park
en die speelde
ik werd na een tijdje ongerust
en ging eens kijken
hij sliep snel door
had weinig troost nodig

nu is mijn 8.5 maander al in staat
om zich recht te trekken
dus moet ik in de buurt blijven
want haar benen zijn helemaal nog niet klaar
om te staan
en de frustratie die bij Simon pas op 10 maanden ontstond
woedt nu al volop in haar lijfje
ze wil helpen de afwas inladen
nee, fout, uitladen
ook de vuile

ze wil grote broer overal volgen
verkent het hele huis
en is dus niet tevreden in het park.

en bij elke nieuwe ontwikkeling
is er een klein steekje
heb ik het bij Simon wel goed gedaan?
heb ik hem niet te snel alleen in zijn kamer gelegd
heeft hij niet te snel doorgeslapen?

nu - met meer kennis van natuurlijk ouderschap
en borstvoeding dan toen -
stel ik mij vragen
had ik het toen anders moeten doen?

en dus zijn mijn dagen gevuld
met het vervullen van de behoeften van een diva
en een kleuter in drama-king-fase
(ik bespaar jullie de details)

maar ook die fases gaan voorbij
op een dag sta ik hier elke week of maand terug
een vervloeken jullie me nog
dat ik herbegon.